Piet Solleveld


The Crazy Rockers te boeken bij www.kwekel-evenementen.nlPiet Solleveld was in 1959 pas 17 jaar en woonde toen aan de Hooftskade in Den Haag boven een snackbar.
Boven hem woonde Sidney Rampersad en regelmatig kwam bij Sidney zijn vriend Woody Brunings op bezoek.
Zowel Piet, Woody en Sidney maakten toen al samen muziek.
Henny Aschman voegde zich al vrij snel hierbij.

Omdat Piet al vaak met andere jongens in cafés had opgetreden had hij in dat wereldje ook wat contacten.
Op een gegeven moment vroeg de eigenaar van La Gaite aan Piet of hij muziek wist voor zijn zaak.
Natuurlijk schroomde Piet niet om hun bandje voor te stellen.
Zo is de band en het eerste optreden ontstaan, hoewel de eigenaar eerst wel bedenkingen had omdat hij de accordeon miste.
Dat heeft Piet uit zijn hoofd gepraat en ze konden als "The Crazy Rockers" beginnen.

De optredens in La Gaite waren zo succesvol dat de groep ook snel werd gevraagd voor optredens in de bekende Haagse clubs "Le Etoile" en "De Fles".
Toen de groep steeds meer succes had en Eddy Chatelin er inmiddels was bijgekomen, besloot de groep naar Duitsland te vertrekken.
Piet Solleveld is echter, vanwege het vervullen van zijn militaire dienstplicht, niet meegegaan naar Duitsland en uit de groep gegaan.

Latzso

The Crazy Rockers te boeken bij www.kwekel-evenementen.nlPiet Solleveld 'het cement van de band' Latzso
Zigeunermuziek met een jazzy inslag, melancholische tonen, een huilende viool en een klarinet die door merg en been gaat.
Up tempo muziek van zes mannen uit alle windstreken van de Rijnmond, die hun hart hebben verpand aan de zigeunermuziek.
Dat Kees Kortleven de frontman van de band is, hoeft niemand te vertellen.
De oprichter van de band is nadrukkelijk en niet onplezierig aanwezig met zijn viool en rauwe stem.
Kortleven vecht op de viool diverse duels uit met de klarinet van Hans Rikken.

Het ritme wordt strak gehouden door Luc Staub en Piet Solleveld op gitaar en Ad van Drongelen op contrabas.
Het gemak waarmee sologitarist Erwin Kandou zijn instrument bespeelt wekt een zekere mate van jaloezie op.
Het plezier en de vitaliteit van het zestal spat van het podium(...)"

(Recensie van journalist Marc Eikelenboom in 'Groot Vlaardingen', bij het uitkomen van onze debuut CD 'Broodje Rosbief', september 2002).